Επιστολή προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο: Χρειαζόμαστε μια καλύτερη μεταρρύθμιση πνευματικών δικαιωμάτων για την Παιδεία

Πριν από λίγες μέρες το International Communia Association απέστειλε κοινή επιστολή στους βουλευτές που εργάζονται στο φάκελο της μεταρρύθμισης των πνευματικών δικαιωμάτων. Η προσπάθεια αυτή υποστηρίζεται από τον Οργανισμό Ανοιχτών Τεχνολογιών – ΕΕΛΛΑΚ και άλλες 33 οργανώσεις. Στην επιστολή σημειώνονται οι τις ανησυχίες μας σχετικά με τη διατύπωση μιας νέας εξαίρεσης των πνευματικών δικαιωμάτων για την παιδεία, όπως περιλαμβάνεται στην πρόταση οδηγίας για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας στην ενιαία ψηφιακή αγορά.

Μπορείτε να βρείτε την πλήρη επιστολή, και τους οργανισμούς που έχουν υπογράψει, εδώ.

Πιστεύουμε ότι θα πρέπει να παρέχεται  στους εκπαιδευτικούς, η αυτονομία που είναι απαραίτητη για να παρέχουν τις καλύτερες δυνατές ευκαιρίες μάθησης για τους μαθητές, και οι μαθητές θα πρέπει να έχουν την ελευθερία που απαιτείται για την αποτελεσματική ανεξάρτητη μάθηση. Η επιλογή των πόρων που ένας εκπαιδευτικός χρησιμοποιεί, θα πρέπει να εξαρτάται μόνον από τις ανάγκες που βλέπει ότι υπάρχουν στους μαθητές του. Η σημερινή πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν πληροί αυτές τις απαιτήσεις. Ωστόσο, υπάρχουν αλλαγές που είναι δυνατόν να γίνουν στην προτεινόμενη οδηγία, για να δημιουργηθεί μια νομοθεσία πνευματικών δικαιωμάτων που να υποστηρίζει την εκπαίδευση.

Στην επιστολή υπάρχουν τρεις συγκεκριμένες προτάσεις:

1. Αφαίρεση της αναφοράς σε άδειες

Οι προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την εναρμόνιση της ψηφιακής εκπαίδευσης σε επίπεδο ΕΕ θα είναι μικρής σημασίας, εάν τα κράτη μέλη μπορούν τελικά να αποφασίσουν να υποβάλουν την εφαρμογή της εξαίρεσης από τη διαθεσιμότητα των «κατάλληλων» αδειών. Η πρόταση (άρθρο 4) δεν διευκρινίζει αν αυτή καλύπτει σημαντικούς παράγοντες, όπως αν η άδεια έχει μια λογική τιμή, σέβεται άλλες εξαιρέσεις και περιορισμούς, ή ακόμα αν παρέχει δίκαιη αμοιβή στον αρχικό δημιουργό. Η απλή θεωρητική ύπαρξη μιας άδειας δεν είναι αρκετή για να είναι εφαρμόσιμη σε ένα περιβάλλον εκπαίδευσης. Η αποτυχία του διαλόγου των ενδιαφερομένων μερών “Licenses for Europe”, όπου ανεπιτυχώς συζητήθηκαν μη νομοθετικές λύσεις για τα προβλήματα πνευματικής ιδιοκτησίας, υποδηλώνει ότι η αδειοδότηση δεν είναι μια λύση που μπορεί να αντικαταστήσει μια νομοθετική αλλαγή. Ειδικότερα, δεν μπορεί να εκπληρώσει το ρόλο ενός εκσυγχρονισμένου σύνολου εξαιρέσεων που θα προσφέρει ασφάλεια δικαίου για τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές σε ολόκληρη την Ευρώπη. Πολλά εκπαιδευτικά ιδρύματα θα σε μειονεκτική θέση να διαπραγματευτούν συμβάσεις άδειας (αν έχουν τη δυνατότητα, ενώ άλλα ιδρύματα δεν θα είναι καν σε θέση να εξετάσουν την αγορά μιας άδειας, λόγω του κόστους. Συνιστούμε, επομένως, ότι η αναφορά στις άδειες θα πρέπει να αφαιρεθεί από την εξαίρεση.

2. Διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής της εξαίρεσης για εκπαιδευτικούς σκοπούς

Μας ανησυχεί επίσης, ότι η προτεινόμενη νέα εξαίρεση ισχύει μόνο για «εκπαιδευτικά ιδρύματα» Η εκπαίδευση γίνεται κατανοητό σήμερα ως μια δια βίου διαδικασία που διεξάγεται από ένα πλήθος οργάνων, επίσημα και ανεπίσημα, και περιλαμβάνει τους ίδιους τους εκπαιδευόμενους. Αυτό επισημάνθηκε στην ανακοίνωση της Επιτροπής ”Making a European Area of Lifelong Learning a Reality” και το ψήφισμα του Συμβουλίου της 27ης Ιουνίου 2002 για τη δια βίου μάθηση. Ωστόσο, κατά τον ορισμό του νόμου περί πνευματικών δικαιωμάτων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποτυγχάνει να αγκαλιάσει τη δική της προσέγγιση για την δια βίου μάθηση, λόγω του περιορισμού των δυνητικών δικαιούχων της προτεινόμενης εξαίρεσης σε «εκπαιδευτικά ιδρύματα». Με τον τρόπο αυτό, η προτεινόμενη εξαίρεση δεν θα οδηγήσει σε εναρμόνιση των ψηφιακών χρήσεων για τους σκοπούς της άτυπης εκπαίδευσης, όπως προσφέρονται από μουσεία, βιβλιοθήκες, αρχεία, επαγγελματικές ενώσεις, ανεξάρτητη μάθηση, και τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών.

Παραδείγματα περιλαμβάνουν εκπαίδευση σχετικά με τους κινδύνους των φαρμάκων που οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών παρέχουν για τους εφήβους, ή τα μεγάλα εκπαιδευτικά προγράμματα που προσφέρονται από τις βιβλιοθήκες που βοηθούν τους Ευρωπαίους να αγκαλιάσουν τον τοπικό πολιτισμό τους. Ο περιορισμός αυτός θα απέκλειε επίσης τους εργαζόμενους, τη μαθητεία και την πρακτική μάθηση ως μέρος της επαγγελματικής εκπαίδευσης στην εταιρεία τους, η οποία αποτελεί βασικό μέρος του στόχου της διά βίου μάθησης στην Ευρώπη. Προτείνουμε, λοιπόν, ότι οι δικαιούχοι της εξαίρεσης θα πρέπει να διευρυνθούν για να συμπεριληφθούν όλα τα πρόσωπα και οι φορείς που παρέχουν μια εκπαιδευτική δραστηριότητα.

3. Αφαίρεση του τεχνητού φράγματος μεταξύ της ψηφιακής και μη ψηφιακής χρήσης

Τέλος, σημειώνουμε ότι η εκπαίδευση δεν βασίζεται αποκλειστικά σε ψηφιακές χρήσεις και τα προβλήματα και η νομική αβεβαιότητα που αντιμετωπίζει η εκπαιδευτική κοινότητα πηγαίνει πέρα από τα ψηφιακά και online περιβάλλοντα. Η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δημιουργεί μια τεχνητή διαίρεση μεταξύ ψηφιακής και της αναλογικής χρήσης, προσθέτοντας μια ανεπιθύμητη πολυπλοκότητα σε ένα νομικό πλαίσιο που είναι ήδη δύσκολο να κατανοηθεί. Με την προσθήκη μιας υποχρεωτικής εξαίρεσης για τις ψηφιακές χρήσεις χωρίς να γίνουν αλλαγές στην υπάρχουσα εξαίρεση για τις μη-ψηφιακές – όπως τη διανομή κειμένων ή εικόνων στους μαθητές, η εκτέλεση ενός παιχνιδιού, ή η επιλογή μιας ταινίας στην τάξη – η πρόταση της Επιτροπής δημιουργεί σύγχυση αντί αποσαφήνιση. Συνιστούμε, επομένως, ότι η Επιτροπή θα πρέπει να αφαιρέσει αυτό το τεχνητό φράγμα μεταξύ των ψηφιακών πόρων και τυπωμένου χαρτιού για εκπαιδευτικούς σκοπούς, για να υπάρξει σαφήνεια για τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές σε όλες τις πράξεις και τα υλικά που απαιτούνται για την εκπαίδευση.

Καλούμε τους βουλευτές που εργάζονται σε αυτόν τον φάκελο να εξετάσουν αυτές τις συστάσεις, για να βεβαιωθούν ότι θα έχουμε ένα πνευματικών δικαιωμάτων που υποστηρίζει την εκπαίδευση

Πηγή άρθρου: http://www.communia-association.org